ก่อนเราจะเล่าเรื่องต้องขอบอกก่อนว่าเล่นพันทิปไม่ค่อยเป็นเท่าไหร่ สมัครสมาชิกมาสักระยะแต่ก็เล่นไม่เป็น ส่วนมากจะส่องกระทู้คนอื่นและเรายืนยันตัวตนผ่านsmsไม่เป็น เลยตั้งได้แต่กระทู้คำถามค่ะ เราอาจจะเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง แต่จะพยายามสื่อออกมาให้เข้าใจเรื่องราวมากที่สุดเท่าที่ทำได้นะคะ แหะๆ😂😂
จุดประสงค์หลักคืออยากระบาย คิดว่าการเขียนเรื่องราวสักเรื่องที่อัดอั้นในใจออกมาจะช่วยได้ และเราก็เลือกจะเขียนในนี้เพราะจุดประสงค์รองคืออยากเตือนใจใครหลายๆคนให้ฉุดคิดถึงผลในอนาคตที่อาจเกิดขึ้นได้ ถ้าคุณเอามาหมาคนอื่นมาเลี้ยง(โดยไม่ได้ซื้อต่อ) ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณ การตัดสินใจของแต่ละบุคคลนะคะ ^^
เริ่มเรื่องคือเราอยู่บ้านแต่แฟนเราอยู่หอพัก(บ้านเรากับห้องแฟนไม่ไกลกันมากค่ะ) ห้องแฟนเราเลี้ยงน้องหมาพันธุ์ปอมตัวเมีย1ตัว ชื่อ"บอลลูน" (ได้มาฟรี เพราะพี่ที่ทำงานแฟนเพาะหมาขายพอดี ที่บ้านเขาหมาเยอะมาก ตอนนั้นอยากเลี้ยงเลยง้อเขาจนให้มาฟรี)ที่ห้องมีเพื่อนเราและเพื่อนแฟนแวะมานั่งเล่นบ่อยๆ จนวันนึงเพื่อนของแฟนพาแฟนสาวมาห้อง(ขอใช้นามสมมุติเพื่อนแฟนว่าพี่หนุ่ม และแฟนสาวว่าพี่น้ำ นะคะ)พี่น้ำเป็นอิสลาม ไม่เคร่งศาสนา มาห้องแล้วเจอบอลลูนก็เล่นกับบอลลูนจนชอบหมาขึ้นมา ก็หมาเราน่ารักขี้เล่นนิ^^พี่หนุ่มกับพี่น้ำเริ่มมาห้องบ่อยขึ้น มาเล่นกับบอลลูน แล้วคุยกับแฟนเราว่าอยากเพาะหมาขายบ้างแต่ที่บ้านเป็นอิสลามเลี้ยงหมาไม่ได้ เลยอยากซื้อหมาตัวผู้มาเป็นพ่อพันธุ์เป็นเพื่อนกับบอลลูน ซื้อให้แฟนเราเลี้ยงเลย แล้วขายลูกหมาคอกละ1-2ตัวแล้วแบ่งคนละครึ่ง (เก็บไว้เลี้ยงสักตัว) โดยพี่น้ำเองจะซื้ออาหารมาทิ้งไว้ให้แฟนเราปรึกษาเราหลายวัน ด้วยความที่เราอยากเลี้ยงหมาเพิ่มอีกตัวเลยตอบตกลงไป แต่เราขอหมาเด็กๆจะได้เลี้ยงตั้งแต่เด็กๆไม่กี่วันแฟนเราก็พาพี่หนุ่มกับพี่น้ำไปซื้อหมากับพี่ที่ทำงาน ด้วยความที่รู้จักกันเขาขายให้พี่น้ำแค่2000 ตัวผู้อายุ3-4เดือนหน้าหมี ปกติ5000+
เราตั้งชื่อน้องหมาสมาชิกใหม่ว่า "บราวนี่" จากที่ไม่เคยเลี้ยงก็ใส่ใจทุกอย่าง หาอ่านเว็ปที่เกี่ยวกับหมา อาบน้ำยังไง ใช้สบู่อะไรดี หวีแปรงขนปอมแบบไหน ทำยังไงให้ขนนุ่ม เลี้ยงน้องหมาในหอพักยังไงให้มีความสุข กินอาหาอะไรดี เรากับแฟนรักบอลลูนกับบราวนี่เหมือนลูก จะเรียกบอลลูนว่าลูกสาว และบราวนี่ว่าลูกชาย ทุกๆวันจะพาบอลลูนกับราวนี่ลงมาวิ่งเล่น ทุก3วันเราพาลูกๆอาบน้ำ นอนเล่นเกาท้องให้ทุกวัน บอลลูนจะเป็นหมาผู้ดี อ้อนแบบน่ารัก กินไม่เลอะเทอะ เหมือนบราวนี่55555 กินข้าวที ข้าวติดจมูกบ้าง อ้อนแบบกวน****ต้องคาบอะไรเกือบตลอดเวลาแล้วเดินเชิดคอ กระดกก้น ถ้าไม่คาบจะเดินปกติเหมือนหมาทั่วไป5555คาบทุกอย่างแล้วเดินเชิดคอ คาบกระดูก ดินสอ ยาดม ช้อน หนังยาง เศษกระดาษ ไฟแช็ค ลิปสติกถ้ามันเดินแปลกๆคือต้องมีอะไรในปาก พีคตรงที่ว่า แงะปากออกมาเป็น เศษข้าวแข็ง5555 อมไว้แล้วเดินเชิดคอส่วนพี่น้ำก็แวะเอาอาหารซองมาทิ้งไว้ให้บ้างเดือนละ4-5ซอง (ลูกสาวกับลูกชายกินเก่งมาก ไม่ถึง3วันก็หมดแล้ว)ปกติพี่แค่ลูกสาวห้องก็พังบ้างเป็นบางครั้ง แต่ตั้งแต่มีลูกชายเพิ่ม คือรวมพลังกันซนมากกกค่ะ ห้องก็พังเกือบทุกวัน กัด แทะ ตู้เสื้อผ้าบ้าง แป้งตลับเราบ้าง ดินสอเขียนคิ้ว กระดาษาชำระ ทีร้องไห้หนักมากคือกัดกระเป๋าถือของเรา!!!! ขาดไปสิคะ น้ำตาจิไหลลลTTปวดหัวทุกวัน เคยทำรีเจนซี่แฟนเราแตก วิ่งกันคนละทาง ต้องเอาทุกอย่างเก็บขึ้นที่สูง ปั๊กไฟ สายชาตแบต โอ้ยยยย สารพัดนึกค่ะชีวิตไม่เหงาเลยค่ะ ลูกสาวลูกชายจะดื้อแค่ไหนก็รักกกก ในช่วง2-3เดือนแรกพี่น้ำกับพี่หนุ่มจะเอาอาหารมาทิ้งไว้4-5ซอง (ถ้าหมดจากนี้เรากับแฟนเราก็ไม่ขอเพิ่มนะคะ ซื้ออาหารซองมาให้กินเองเพราะหมาเรา เราก็ต้องเลี้ยงเองสิ คลุกข้าวให้กินกับตับไก่ต้มบ้าง ข้ากับอาหารเหลวบ้าง เคยให้กินอาหารเม็ดแต่ลูกเราไม่ชอกินอาหารเม็ด เคี้ยวกันไม่ได้ จะต้องบดอาหารเม็ดก่อน ลำบากไปอีกก็เลยเปลี่ยนมากินข้าวแทน )
เวลาผ่านไปสักพักพี่น้ำก็ซื้ออาหารซองให้แฟนเราเหลือเดือนละ2ซอง และผ่านไปเรื่อยๆก็ไม่เอาอาหารมาไว้อีกเลย ไม่ค่อยเข้ามาห้องจนหายไป(ไม่มีเรื่องทะเลาะกันนะคะ) เพราะเขาจะจัดงานแต่งเล็กๆต้องใช้เงินและไม่มีเวลาค่ะเรากับแฟนเราเลี้ยงบอลลูนกับบราวนี่ได้เกือบปีก็มีข่าวดี คือบอลลูนตั้งท้อง คลอดเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ ตัวผู้1 ตัวเมีย1 บอลลูนหวงลูกมากกกก ส่วนบราวนี่ก็พยายามเดินมาหามาเลียลูก เป็นภาพที่ตลกน่ารักและอบอุ่นมากค่ะ ^^ พอลูกเกือบเดือนบอลลูนกับบราวนี่ฟัดกับลูกทุกวัน รู้สึกลูกเราจะอารมณ์คึกคักขึ้นกว่าเดิมด้วย หมามีความสุขเราก็มีความสุขตามค่ะ
แล้วสิ่งที่เราไม่เคยคิดก็เกิดขึ้น......พี่น้ำทักเฟสมาหาแฟนเราว่า อยากลดค่าอาหารหมาที่ซื้อให้บราวนี่ เลยจะขายบราวนี่ลูกชายเรา(แฟนเรางงไปสิค่ะ อาหารซองละ20บาท เดือนนึงให้ไม่กี่ซองแบบต้องประหยัด ทุกวันเราก็เลี้ยงกันไม่ได้เรียกร้องอาหารจากเขาเลย)พอแฟนบอกเรา น้ำตาไหลเลยค่ะเราบอกแฟนว่าซื้อต่อบราวนี่ได้มั้ย ไม่เอาไม่อยากให้ไป แต่พอแฟนไปคุยกับพี่น้ำ...เขาบอกว่าคุยกับคนนั้นแล้ว แฟนจะขอซื้อต่อราคาที่ซื้อมา พี่น้ำก็เปลี่ยนเรื่องบอกว่านั้นก็ไม่ขายแล้ว จบ เราก็ดีใจมากกกกกกกกกค่ะ แต่ก็ยังจุกๆอยู่ที่อก ตอนรู้ว่าพี่น้ำจะขาย บราวนี่นอนมองน้ำเรายิ้มให้เราอยู่ (คิดในใจว่า จะให้ลูกชายเราไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ คิดได้ยังไง)ลูกชายเราไม่ต้องไปแล้ววววว ดื้อซนเล่นกับลูกหมาน้อยกับบอลลูนต่อเหมือนเดิม เป็นครอบครัวที่มีความสุขทุกๆวัน^_____^ เหตุการณ์ผ่านไป แฟนเราเล่าให้ฟังว่าเจอพี่หนุ่มกับพี่น้ำ ก็ดูหลบๆหน้า แปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เรื่องมันผ่านไปแล้ว
และคืนนั้นเรานอนที่บ้านคุยโทรศัพท์กับแฟนก่อนนอนปกติ อยู่ดีๆพี่น้ำก็ทักมาหาแฟนเราว่า พรุ่งนี้จะเข้าไปเอาบราวนี่นะแฟนก็ปรึกษาเราเท่านั้น น้ำตามันไหลออกมาเองเลยยย พูดอย่างเดียวคือไม่เอาไม่ให้เอาไป คุยได้มั้ย ขายเราได้มั้ย2000 ราคาที่ซื้อมาแฟนแคปแชทมาให้ดูคือแบบ ใจสลายมากกกก พี่น้ำบอกว่ามีคนให้ราคามากกว่าตั้ง5000 ตกลงไปแล้ว เราทักไปหาพี่น้ำก็ไม่อ่านไม่ตอบแชทเรา ความรู้สึกเหมือนตกเหว ร้องไห้ ทำอะไรไม่ได้ เงินเขาซื้อ เรากับแฟนแค่คนเลี้ยงแต่เราผูกพันธ์มาก เขาไม่ได้เลี้ยงแต่อยู่ดีๆเอาไปให้ใครไม่รู้เลี้ยงปวดหัวร้องไห้จนหลับไปเลย ตื่นมาเรารีบไปห้องแฟนก็พบว่า ลูกชายเราไม่อยู่แล้ว.......น้ำตาไหลขี้นมาอีกแล้ว เหมือนอกหักแต่ไม่ใช่ มันจุกอยู่ที่อกมันเจ็บ มันเกิดขึ้นเร็วมากจนเราทำอะไรไม่ถูก ลูกชายเราไปไหน? ไปอยู่กับใครแล้ว? เขาจะเลี้ยงยังไง? แล้วบอลลูนจะเล่นกับใคร? ใครจะคาบยาดมวิ่งมาหาแม่ ใครจะไปวิ่งเล่นเดินเล่นกับบอลลูน? เขาจะรู้มั้ยหนูต้องนอนกับคน เขาจะเอาหนูไปนอนบนเตียงด้วยมั้ย? ลูกชายแม่ต้องนอนห้องแอร์นะเขาจะรู้มั้ย?คำถามมันวนในหัว น้ำตามันไหลแบบทำอะไรไม่ถูก สั่นไปทั้งตัวแฟนเราได้แต่เข้ามาปลอบว่า คิดว่าเป็นบทเรียน จะได้รู้จักคนๆนึงมากขึ้น เราแค่คนเลี้ยงสู้เงิน5000ไม่ได้
สำหรับเราคือไม่คุ้มเลยลูกชายเรามีค่ามากกว่าคนๆนั้น คนที่ไม่เคยเลี้ยงหมา ไม่เคยกอดหมา ไม่เคยเช็ดอึเช็ดฉี่ ไม่เคยอาบน้ำให้หมา ไม่เคยรักหมา เจ้าของที่ไม่เคยรู้สึกอะไรที่ขายลูกชายเราโดยที่ไม่ถามไม่ปรึกษาคนเลี้ยง บอกแค่ว่าพรุ่งนี้จะมาเอาลูกชายเราไป......
ความผิดคือตัวเราเองถ้าเราตัดสินใจไม่ยอมรับข้อตกลงวันนั้นว่าจะไม่เอาบราวนี่มาเพิ่มอีกตัว เราก็คงไม่เจ็บแบบนี้
แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปเราก็จะเลี้ยงลูกชายของแม่อีกครั้ง มีความทรงจำร่วมกันอีก มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากกกกค่ะ
ตอนนี้เราทำได้แค่คิดถึง เล่าไปก็น้ำตาไหลไป ตอนนี้พี่น้ำออกจากกลุ่มในเฟส ไม่ได้เป็นเพื่อนในเฟสกันแล้ว และเราคงคิดว่าเราคงไม่ขอรู้จักคนๆนี้อีก.....
จากเรื่องราวความเจ็บปวดของเรา อยากเตือนให้เพื่อนๆได้รู้ว่า ถ้าเราเอาหมาคนอื่นมาเลี้ยงไม่ว่าคนให้จะสนิทกันแค่ไหน แต่เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใครจริงๆ เขาจะขายดวงใจของเราตอนไหนก็ได้ เพราะเขาคือเจ้าของ เราแค่คนเลี้ยง.... หากแท๊กห้องผิด ขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณที่รับฟังค่ะ
เตือนใจ....ใครหลายคนที่คิดจะรับหมาคนอื่นมาเลี้ยง(ประสบการณ์จริง)
จุดประสงค์หลักคืออยากระบาย คิดว่าการเขียนเรื่องราวสักเรื่องที่อัดอั้นในใจออกมาจะช่วยได้ และเราก็เลือกจะเขียนในนี้เพราะจุดประสงค์รองคืออยากเตือนใจใครหลายๆคนให้ฉุดคิดถึงผลในอนาคตที่อาจเกิดขึ้นได้ ถ้าคุณเอามาหมาคนอื่นมาเลี้ยง(โดยไม่ได้ซื้อต่อ) ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณ การตัดสินใจของแต่ละบุคคลนะคะ ^^
เริ่มเรื่องคือเราอยู่บ้านแต่แฟนเราอยู่หอพัก(บ้านเรากับห้องแฟนไม่ไกลกันมากค่ะ) ห้องแฟนเราเลี้ยงน้องหมาพันธุ์ปอมตัวเมีย1ตัว ชื่อ"บอลลูน" (ได้มาฟรี เพราะพี่ที่ทำงานแฟนเพาะหมาขายพอดี ที่บ้านเขาหมาเยอะมาก ตอนนั้นอยากเลี้ยงเลยง้อเขาจนให้มาฟรี)ที่ห้องมีเพื่อนเราและเพื่อนแฟนแวะมานั่งเล่นบ่อยๆ จนวันนึงเพื่อนของแฟนพาแฟนสาวมาห้อง(ขอใช้นามสมมุติเพื่อนแฟนว่าพี่หนุ่ม และแฟนสาวว่าพี่น้ำ นะคะ)พี่น้ำเป็นอิสลาม ไม่เคร่งศาสนา มาห้องแล้วเจอบอลลูนก็เล่นกับบอลลูนจนชอบหมาขึ้นมา ก็หมาเราน่ารักขี้เล่นนิ^^พี่หนุ่มกับพี่น้ำเริ่มมาห้องบ่อยขึ้น มาเล่นกับบอลลูน แล้วคุยกับแฟนเราว่าอยากเพาะหมาขายบ้างแต่ที่บ้านเป็นอิสลามเลี้ยงหมาไม่ได้ เลยอยากซื้อหมาตัวผู้มาเป็นพ่อพันธุ์เป็นเพื่อนกับบอลลูน ซื้อให้แฟนเราเลี้ยงเลย แล้วขายลูกหมาคอกละ1-2ตัวแล้วแบ่งคนละครึ่ง (เก็บไว้เลี้ยงสักตัว) โดยพี่น้ำเองจะซื้ออาหารมาทิ้งไว้ให้แฟนเราปรึกษาเราหลายวัน ด้วยความที่เราอยากเลี้ยงหมาเพิ่มอีกตัวเลยตอบตกลงไป แต่เราขอหมาเด็กๆจะได้เลี้ยงตั้งแต่เด็กๆไม่กี่วันแฟนเราก็พาพี่หนุ่มกับพี่น้ำไปซื้อหมากับพี่ที่ทำงาน ด้วยความที่รู้จักกันเขาขายให้พี่น้ำแค่2000 ตัวผู้อายุ3-4เดือนหน้าหมี ปกติ5000+
เราตั้งชื่อน้องหมาสมาชิกใหม่ว่า "บราวนี่" จากที่ไม่เคยเลี้ยงก็ใส่ใจทุกอย่าง หาอ่านเว็ปที่เกี่ยวกับหมา อาบน้ำยังไง ใช้สบู่อะไรดี หวีแปรงขนปอมแบบไหน ทำยังไงให้ขนนุ่ม เลี้ยงน้องหมาในหอพักยังไงให้มีความสุข กินอาหาอะไรดี เรากับแฟนรักบอลลูนกับบราวนี่เหมือนลูก จะเรียกบอลลูนว่าลูกสาว และบราวนี่ว่าลูกชาย ทุกๆวันจะพาบอลลูนกับราวนี่ลงมาวิ่งเล่น ทุก3วันเราพาลูกๆอาบน้ำ นอนเล่นเกาท้องให้ทุกวัน บอลลูนจะเป็นหมาผู้ดี อ้อนแบบน่ารัก กินไม่เลอะเทอะ เหมือนบราวนี่55555 กินข้าวที ข้าวติดจมูกบ้าง อ้อนแบบกวน****ต้องคาบอะไรเกือบตลอดเวลาแล้วเดินเชิดคอ กระดกก้น ถ้าไม่คาบจะเดินปกติเหมือนหมาทั่วไป5555คาบทุกอย่างแล้วเดินเชิดคอ คาบกระดูก ดินสอ ยาดม ช้อน หนังยาง เศษกระดาษ ไฟแช็ค ลิปสติกถ้ามันเดินแปลกๆคือต้องมีอะไรในปาก พีคตรงที่ว่า แงะปากออกมาเป็น เศษข้าวแข็ง5555 อมไว้แล้วเดินเชิดคอส่วนพี่น้ำก็แวะเอาอาหารซองมาทิ้งไว้ให้บ้างเดือนละ4-5ซอง (ลูกสาวกับลูกชายกินเก่งมาก ไม่ถึง3วันก็หมดแล้ว)ปกติพี่แค่ลูกสาวห้องก็พังบ้างเป็นบางครั้ง แต่ตั้งแต่มีลูกชายเพิ่ม คือรวมพลังกันซนมากกกค่ะ ห้องก็พังเกือบทุกวัน กัด แทะ ตู้เสื้อผ้าบ้าง แป้งตลับเราบ้าง ดินสอเขียนคิ้ว กระดาษาชำระ ทีร้องไห้หนักมากคือกัดกระเป๋าถือของเรา!!!! ขาดไปสิคะ น้ำตาจิไหลลลTTปวดหัวทุกวัน เคยทำรีเจนซี่แฟนเราแตก วิ่งกันคนละทาง ต้องเอาทุกอย่างเก็บขึ้นที่สูง ปั๊กไฟ สายชาตแบต โอ้ยยยย สารพัดนึกค่ะชีวิตไม่เหงาเลยค่ะ ลูกสาวลูกชายจะดื้อแค่ไหนก็รักกกก ในช่วง2-3เดือนแรกพี่น้ำกับพี่หนุ่มจะเอาอาหารมาทิ้งไว้4-5ซอง (ถ้าหมดจากนี้เรากับแฟนเราก็ไม่ขอเพิ่มนะคะ ซื้ออาหารซองมาให้กินเองเพราะหมาเรา เราก็ต้องเลี้ยงเองสิ คลุกข้าวให้กินกับตับไก่ต้มบ้าง ข้ากับอาหารเหลวบ้าง เคยให้กินอาหารเม็ดแต่ลูกเราไม่ชอกินอาหารเม็ด เคี้ยวกันไม่ได้ จะต้องบดอาหารเม็ดก่อน ลำบากไปอีกก็เลยเปลี่ยนมากินข้าวแทน )
เวลาผ่านไปสักพักพี่น้ำก็ซื้ออาหารซองให้แฟนเราเหลือเดือนละ2ซอง และผ่านไปเรื่อยๆก็ไม่เอาอาหารมาไว้อีกเลย ไม่ค่อยเข้ามาห้องจนหายไป(ไม่มีเรื่องทะเลาะกันนะคะ) เพราะเขาจะจัดงานแต่งเล็กๆต้องใช้เงินและไม่มีเวลาค่ะเรากับแฟนเราเลี้ยงบอลลูนกับบราวนี่ได้เกือบปีก็มีข่าวดี คือบอลลูนตั้งท้อง คลอดเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ ตัวผู้1 ตัวเมีย1 บอลลูนหวงลูกมากกกก ส่วนบราวนี่ก็พยายามเดินมาหามาเลียลูก เป็นภาพที่ตลกน่ารักและอบอุ่นมากค่ะ ^^ พอลูกเกือบเดือนบอลลูนกับบราวนี่ฟัดกับลูกทุกวัน รู้สึกลูกเราจะอารมณ์คึกคักขึ้นกว่าเดิมด้วย หมามีความสุขเราก็มีความสุขตามค่ะ
แล้วสิ่งที่เราไม่เคยคิดก็เกิดขึ้น......พี่น้ำทักเฟสมาหาแฟนเราว่า อยากลดค่าอาหารหมาที่ซื้อให้บราวนี่ เลยจะขายบราวนี่ลูกชายเรา(แฟนเรางงไปสิค่ะ อาหารซองละ20บาท เดือนนึงให้ไม่กี่ซองแบบต้องประหยัด ทุกวันเราก็เลี้ยงกันไม่ได้เรียกร้องอาหารจากเขาเลย)พอแฟนบอกเรา น้ำตาไหลเลยค่ะเราบอกแฟนว่าซื้อต่อบราวนี่ได้มั้ย ไม่เอาไม่อยากให้ไป แต่พอแฟนไปคุยกับพี่น้ำ...เขาบอกว่าคุยกับคนนั้นแล้ว แฟนจะขอซื้อต่อราคาที่ซื้อมา พี่น้ำก็เปลี่ยนเรื่องบอกว่านั้นก็ไม่ขายแล้ว จบ เราก็ดีใจมากกกกกกกกกค่ะ แต่ก็ยังจุกๆอยู่ที่อก ตอนรู้ว่าพี่น้ำจะขาย บราวนี่นอนมองน้ำเรายิ้มให้เราอยู่ (คิดในใจว่า จะให้ลูกชายเราไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ คิดได้ยังไง)ลูกชายเราไม่ต้องไปแล้ววววว ดื้อซนเล่นกับลูกหมาน้อยกับบอลลูนต่อเหมือนเดิม เป็นครอบครัวที่มีความสุขทุกๆวัน^_____^ เหตุการณ์ผ่านไป แฟนเราเล่าให้ฟังว่าเจอพี่หนุ่มกับพี่น้ำ ก็ดูหลบๆหน้า แปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร เรื่องมันผ่านไปแล้ว
และคืนนั้นเรานอนที่บ้านคุยโทรศัพท์กับแฟนก่อนนอนปกติ อยู่ดีๆพี่น้ำก็ทักมาหาแฟนเราว่า พรุ่งนี้จะเข้าไปเอาบราวนี่นะแฟนก็ปรึกษาเราเท่านั้น น้ำตามันไหลออกมาเองเลยยย พูดอย่างเดียวคือไม่เอาไม่ให้เอาไป คุยได้มั้ย ขายเราได้มั้ย2000 ราคาที่ซื้อมาแฟนแคปแชทมาให้ดูคือแบบ ใจสลายมากกกก พี่น้ำบอกว่ามีคนให้ราคามากกว่าตั้ง5000 ตกลงไปแล้ว เราทักไปหาพี่น้ำก็ไม่อ่านไม่ตอบแชทเรา ความรู้สึกเหมือนตกเหว ร้องไห้ ทำอะไรไม่ได้ เงินเขาซื้อ เรากับแฟนแค่คนเลี้ยงแต่เราผูกพันธ์มาก เขาไม่ได้เลี้ยงแต่อยู่ดีๆเอาไปให้ใครไม่รู้เลี้ยงปวดหัวร้องไห้จนหลับไปเลย ตื่นมาเรารีบไปห้องแฟนก็พบว่า ลูกชายเราไม่อยู่แล้ว.......น้ำตาไหลขี้นมาอีกแล้ว เหมือนอกหักแต่ไม่ใช่ มันจุกอยู่ที่อกมันเจ็บ มันเกิดขึ้นเร็วมากจนเราทำอะไรไม่ถูก ลูกชายเราไปไหน? ไปอยู่กับใครแล้ว? เขาจะเลี้ยงยังไง? แล้วบอลลูนจะเล่นกับใคร? ใครจะคาบยาดมวิ่งมาหาแม่ ใครจะไปวิ่งเล่นเดินเล่นกับบอลลูน? เขาจะรู้มั้ยหนูต้องนอนกับคน เขาจะเอาหนูไปนอนบนเตียงด้วยมั้ย? ลูกชายแม่ต้องนอนห้องแอร์นะเขาจะรู้มั้ย?คำถามมันวนในหัว น้ำตามันไหลแบบทำอะไรไม่ถูก สั่นไปทั้งตัวแฟนเราได้แต่เข้ามาปลอบว่า คิดว่าเป็นบทเรียน จะได้รู้จักคนๆนึงมากขึ้น เราแค่คนเลี้ยงสู้เงิน5000ไม่ได้
สำหรับเราคือไม่คุ้มเลยลูกชายเรามีค่ามากกว่าคนๆนั้น คนที่ไม่เคยเลี้ยงหมา ไม่เคยกอดหมา ไม่เคยเช็ดอึเช็ดฉี่ ไม่เคยอาบน้ำให้หมา ไม่เคยรักหมา เจ้าของที่ไม่เคยรู้สึกอะไรที่ขายลูกชายเราโดยที่ไม่ถามไม่ปรึกษาคนเลี้ยง บอกแค่ว่าพรุ่งนี้จะมาเอาลูกชายเราไป......
ความผิดคือตัวเราเองถ้าเราตัดสินใจไม่ยอมรับข้อตกลงวันนั้นว่าจะไม่เอาบราวนี่มาเพิ่มอีกตัว เราก็คงไม่เจ็บแบบนี้
แต่ถ้าย้อนเวลากลับไปเราก็จะเลี้ยงลูกชายของแม่อีกครั้ง มีความทรงจำร่วมกันอีก มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากกกกค่ะ
ตอนนี้เราทำได้แค่คิดถึง เล่าไปก็น้ำตาไหลไป ตอนนี้พี่น้ำออกจากกลุ่มในเฟส ไม่ได้เป็นเพื่อนในเฟสกันแล้ว และเราคงคิดว่าเราคงไม่ขอรู้จักคนๆนี้อีก.....
จากเรื่องราวความเจ็บปวดของเรา อยากเตือนให้เพื่อนๆได้รู้ว่า ถ้าเราเอาหมาคนอื่นมาเลี้ยงไม่ว่าคนให้จะสนิทกันแค่ไหน แต่เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใครจริงๆ เขาจะขายดวงใจของเราตอนไหนก็ได้ เพราะเขาคือเจ้าของ เราแค่คนเลี้ยง.... หากแท๊กห้องผิด ขออภัยด้วยนะคะ ขอบคุณที่รับฟังค่ะ